علوم انساني علومي هستند که به مطالعه رفتارها و شرايط مربوط بر زندگي انسان مي پردازد.
از اين ميان علومي چون روانشناسي، جامعه شناسي، روانشناسي اجتماعي، انسان شناسي و... از جمله دانش هايي است كه عهده دار شناخت انسان بوده و هستند. در زير آشنايي مختصري با اين علوم پيدا مي كند.
روانشناسي
علمي که به مطالعه رفتار انسان مي پردازد روانشناسي سعي مي کند رفتار را از کوچکترين تا بزرگترين واحد مورد بررسي قرار دهد، کوچکترين واحد رفتار انساني عکس العملي است که او در برابر يک محرک از خود نشان مي دهد مثلا ضربه زير زانو يک بازتاب است و پريدن يک رفتار . روانشناسي کل وجود انسان را تحت عنوان شخصيت مورد مطالعه قرار مي دهد.
جامعه شناسي
مطالعه زندگي گروهها و جوامع است مطالعه هيجان، انگيزه که موضوع اصلي آن رفتار انسان به عنوان موجودي اجتماعي است دامنه جامعه شناسي بي نهايت وسيع است از تحليل برخوردهاي زودگذر بين افراد تا بررسي فرايندهاي اجتماعي جهاني را در بر مي گيرند .جامعه شناسي به مطالعه فرد نميپردازد بلکه به مطالعه گروهها و جوامع مي پردازد و مطالعه فرد را بعهده روانشناس گذاشته است اما اين سوال که آيا انسان را مستقل در نظر بگيريم قطعا صحيح نيست زيرا انسان استقلال دارد ليكن قسمت اعظم شخصيت وي در جامعه شکل مي گيرد.
انسان شناسي
عنوان واحدي در مجموعه هستي و در گستره تاريخ است يعني تحول انسان در طول تاريخ بشر .
به عبارتي انسانشناسي يعني هر منظومه معرفتي را که به بررسي انسان يا بعد و يا ابعادي از وجود او و يا گروه و قشر خاصي از انسانها مي پردازد را انسانشناسي مي گويند.
 نظرات دانشمندان در مورد انسان :
1.يک گروه مي گويند انسان داراي طبيعت و فطرت نيست و هر گونه که بخواهد مي تواند خود را بسازد از جمله دانشمندان اين ديدگاه ژان پل سارتر است
2. اميل دورکيم مي گويد انسان فاقد طبيعت و ماهيت است و اين جامعه است که انسان را مي سازد
3.مارکسيس ها مي گويند انسان غير از نيازهاي زيستي داراي طبيعت ديگري نيست و در واقع اين تاريخ است که در هر مرحله از مراحل او را به شکل خاصي در مي آورد
4.فرويد ميگويد انسان داراي طبيعت است اما مهمترين عامل در طبيعت او غريزه جنسي است اين غريزه جنسي است که به همه اعمال و رفتار انسان جهت مي بخشد.علم، هنر،تعبيرات ديني همه از غريزه جنسي ريشه گرفته است
5.يونگ يكي از شاگردان فرويد که طي مشکل و اختلاف نظر از هم جدا شدند ميگويدطبيعت انسان دو قطبي است انسان داراي نيروهاي متضاد است مثل درون گرايي برون گرايي –خودآگاه ناخودآگاه
6.اريک فروم مي گويد انسان موجودي زيستي اجتماعي است و يک سلسله نيازها را همراه خود دارد اما اين نيازها در رابطه با شرايط اجتماعي انسان شکل ميگيرد
7.ژان ژاک روسومي گويد طبيعت انسان ذاتا نيک است و موجودي است که ذاتا خوب است و اگر هم بدي هم از او سر مي زند ناشي از پيشرفت تمدن و نهادهاي اجتماعي است
8. توماس هاپسن مي گويد انسان ذاتا شر است و طبيعت بد دارد انسان گرگ انسان است
ضرورت انسان شناسي از ديدگاه  مختلف:
1.ديدگاه فلاسفه و متفکران :سقراط مي گويد خود را بشناس سقراط اولين فيلسوفي است که به موضوع خود شناسي پرداخته است مايه شناخت همه چيز شناخت انسان است .
گاندي اصل و اساس شناخت هستي را خود شناسي مي نامد کسي که خود را نمي شناسد هيچ چيز را    نمي شناسد .
2.ديدگاه شاعران:
مولوي ميگويد:
روزها فکر من اين است و همه شب سخنم    که چرا غافل از احوال دل خويشتنم
از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود              به کجا ميروم آخر ننمايي وطنم
3.ديدگاه ديني: سوره مايده آيه 105 –اي کسانيکه ايمان آورده ايد بر شما باد خودتان هر گاه شما هدايت يافتيد آنکس که گمراه شده است به شما زياني نميرسد بازگشت همه به سوي خداست
حضرت علي <ع> :هيچ معرفتي ارزشمندتر از معرفت تو نسبت به خودت نيست.
حضرت علي <ع> :هر کس خود را بشناسد به سعادت بزرگي رسيده است
*. اهميت انسان شناسي در چارچوب انديشه بشري از چه جهات است؟
پاسخ: اهميت انسان شناسي در چهار چوب اندشه بشري آن است که تبيين معناي زندگي عقلانيت نظام هاي اجتماعي موجوديت و اعتبار علوم انساني تبييني و سوگيري علوم انساني و تحقيقات اجتماعي به آن وابسته است